Sjamanen Kostuums.
De kostuums van Sjamanen kunnen zeer indrukwekkend zijn, met een ingewikkelde en vergaande symboliek waarin hun banden met de geesten, goden en dieren wordt uitgedrukt. het kostuum van een Sjamaan is een verblijfplaats voor de geesten. Sjamanen tooien zich met allerlei attributen die bezield zijn door de natuurwezens waarna ze verwijzen. een ketting met de tanden van een dier waarmee de Sjamaan een geestelijke ontmoeting heeft gehad, bijvoorbeeld. Of een medicijnbuidel met een berenklauw. (de beer is de genezer onder de dieren) Een staf van de tak van de boom van zijn voorouder. Of een klein beeldje van zijn krachtdier. Veel Sjamanen gebruiken in hun rituelen maskers waarmee ze de geesten verbeelden waarmee ze in verbinding staan. Bovendien worden Sjamanenkostuums vaak opgesierd met 'souvenirs' van hun leerreizen naar andere werelden. (kleine objecten die de les van de reis symboliseren)
Magische Spiegels.
Siberische Sjamanen gebruiken tijdens hun rituelen vaak bronzen Sjamanenspiegels, dit zijn vaak zeer oude objecten, die met mythen en legenden omgeven waren. Deze spiegels werden ook al in vroegere tijden als zeldzame en waardevolle objecten beschouwd. De 'Nganasan', uit het noordelijke deel van Siberië, hingen ronde ijzeren schijven aan de rug van hun Sjamanenkostuums, die de zon symboliseerde. De 'Sakha' hadden meerdere ijzeren schijven bevestigd aan de rug van hum kostuums, die op hun beurt de zon en de maan vertegenwoordigden. Naast de zon en maanschijven hadden de 'Sakha' Sjamanen ook een ijzeren schijf met een gat erin aan hun kostuum hangen, deze symboliseerde de ingang naar de onderwereld. Ook droegen veel Sjamanen schijven die puur als bescherming dienden. De 'Tofalars', droegen op hun schouderbladen ijzeren en koperen schijven die soms vierkant waren en die dienden om hun tegen klappen van kwade geesten te beschermen. Ook bestaan er spiegels die door Boeddhistische Lama's werden gebruikt.
De echte Sjamanenspiegels werden niet uit ijzer gehamerd of uit koperplaten geknipt, maar gemaakt van brons. Deze spiegels werden gegoten in een speciale mal. Bronzen spiegels hadden nooit een gat erin, maar een ronde knop in het centrum van de achterkant. Toch waren er ook spiegels met een gat in het midden, door dit gat kon een touw of veter worden gehaald zodat de spiegel ergens aan kon worden bevestigd, of er konden doeken of objecten aan de spiegel worden gehangen. Als de spiegel uit China afkomstig was stonden er vaak Chinese tekens op, maar op veel spiegels stonden dieren of planten motieven. Dit is ook tegenwoordig nog steeds het geval. Bronzen spiegels hebben zich gedurende een periode van duizenden jaren over Siberië verspreid. Oude authentieke Sjamanenspiegels kunnen nu nog in museums worden bewonderd, maar worden ook nog door de hedendaagse Sjamanen gebruikt. De laatste paar jaar ondergaat het Sjamanisme in Centraal Siberië een ware wedergeboorte en er worden weer nieuwe spiegels gemaakt. Veel nieuwe Sjamanenspiegels zijn simpelweg ronde schijven die uit platen koper worden geknipt.
In veel culturen werd gedacht dat de bronzen spiegels van mythische oorsprong waren. Zo verteld de mythe van de 'Namai' hoe de spiegels in de wereld kwamen. 'Shada-U' was de eerste Sjamaan en voerde als eerste het ritueel uit om de dode te helpen naar de andere wereld over te gaan. Hij was in zijn dromen door de geest van zijn voorouder 'Ajami' bezocht en door hem opgeleid om Sjamaan te worden. Hij ging de Taiga in, zoals hem dat door 'Ajami' bevolen was en daar zag hij een wonderlijke boom. De wortels waren als slangen, de stam en takken hadden de huid van een hagedis, de bladeren waren bellen en het fruit bestond uit bronzen spiegels. 'Ajami' leerde 'Shada-U' hoe hij zijn kostuum moest maken, een hoofdtooi met strippen bont van de beer, de lynx en de wolf, met horens en bellen. Op zijn borst en rug een spiegel als bescherming tegen pijlen, om zijn middel een riem met hangers en bellen. Zo is volgens de mythe van de 'Namai' de Sjamanenspiegel en het kostuum van de Sjamaan ontstaan.
