The Native Circle.

Mitayue Oyasin.

Pagan Federation Druïdisme Informatiepakket: door David Smith.

Vertaling door Peter van den Berg van de Orde van Barden, Ovaten en Druïden. Onze dank aan Philip Carr-Gomm voor het gebruik van enkele fragmenten uit zijn boeken.

Inleiding.

Deze introductie over het druïdisme is afkomstig van de Orde der Barden, Ovaten en  Druïden. Deze Britse druïdevereniging telt heel wat leden, waaronder een aanzienlijk aantal in Vlaanderen en Nederland. Bijna iedereen kent de druïde Panoramix uit de Asterix stripalbums. Wat velen echter niet weten is dat de echte leer der druïden nog heden ten dage door veel mensen gevolgd wordt. Ook in de Nederlanden. De eeuwenoude traditie van de druïden is één van de Westerse spirituele tradities die, door de opkomst van het Christendom, een periode op de achtergrond is beoefend. In de huidige tijd voelen veel mensen zich weer aangesproken door de denkbeelden van deze leer. Druïdisme is een levende, met de tijd meegaande traditie die toch stevig geworteld is in het verleden. Voor druïden staat de onderlinge verbondenheid van alle leven centraal. Dit resulteert in een respectvolle benadering van alle elementen in de natuur. Op de wisselingen van de seizoenen vieren druïden dan ook feesten. Daar tussendoor worden nog eens vier vuurfeesten gehouden, waarin aandacht voor natuur en spiritualiteit en creativiteit centraal staan. Druïden werken vaak in kleine groepjes of alleen (zowel in esoterisch als in exoterisch opzicht) aan de koestering en bescherming van de natuurlijke wereld. Hierbij staat de relatie tussen het individu en de natuurlijke en spirituele wereld centraal. Een ander hoofdpunt in het werk van druïden is de ontwikkeling van hun spirituele, intellectuele, emotionele, fysieke en artistieke potentiëlen. Druïden kennen geen dogma's en geen strakke organisatievorm of heilig boek. Ieders meningen worden gerespecteerd, maar het respect voor alle leven staat voorop.

De Traditie der Druïden:

De eeuwenoude leer van de Druïden vertegenwoordigt één van de bronnen van inspiratie in de Westerse Spirituele Traditie. Druïden (v/m) waren magiërs en dichters, raadgevers en genezers, sjamanen en filosofen. Pré-Keltische Druïden bouwden in de oudheid steencirkels en aanbaden de natuur in haar vele verschijningen. De Kelten combineerden later de inspirerende esoterische, wiskundige en technische vaardigheden van deze steentijd mensen met hun eigen flamboyante kunstzinnigheid en traditionele wijsheden, waarna het Druïdisme ontstond zoals door de Grieken en Romeinen beschreven is. Alhoewel deels onderdrukt door de opkomst van het Christendom, bleef het Druïdisme voortleven door het werk in de Bardische scholen en folkloristische tradities en gewoonten in Ierland, Schotland, Wales, Engeland en Bretagne. In de 18e eeuw ontstond een opleving van Druïdistische praktijken, die heden nog voortduurt. De Orde van Barden Ovaten & Druïden,waarvan de wortels teruggaan tot 1717, wijdt zich aan het presenteren van de Traditie der Druïden op een manier die geheel betrekking heeft op de noden van onze tijd, en toch stevig geworteld is in haar verleden en afkomst. Barden, Ovaten en Druïden. De klassieke druïden kenden een indeling in drie specifieke groepen, met elk specifieke functies en taken en een eigen opleidingstraject. Oude tekstbronnen geven voldoende informatie om een goed beeld te krijgen van de aard van elk van deze groepen. Ook de hedendaagse druïdeopleidingen bij de OBOD werken volgens deze indeling. De drie opleidingsfasen moeten gezien worden als verschillende niveaus van verdieping, niet als hiërarchische niveaus.

  1. Barden: Ontwikkelen van creatieve krachten en leven in harmonie met de aarde.
  2. Ovaten: Begrijpen van de natuur van tijd, dood en wedergeboorte en werken aan een natuurlijke gezondheid.
  3. Druïden: Meesters in de leer, Begeleiders van Rituelen. Filosofen, Adviseurs, Rechters.


Opbellen
E-mail